-
با ما تماس بگیرید: 05138931273
- درخواست فیزیوتراپی در منزل
زانو یکی از مفاصل استراتژیک بدن است. به علت محل قرار گیری زانو در بدن و آناتومی مفصلی آن و همچینین عضلات مهمی که به زانو وصل هستند، این مفصل علاوه بر عملکرد بالا دارای ریسک آسیب زیاد هم می باشند. در ورزشکاران به ویژه ورزشکارانی که با اندام تحتانی خود زیاد کار می کنند و کارهایی مثل فرود، پرش یا استارت زدن های ناگهانی دارند، آسیب به زانو بیشتر اتفاق می افتد. در صورت ایجاد مشکل برای زانو، ابتدا یا یک ارزیابی کامل منشا آسیب مشخص می شود، سپس با اقدامات مناسب مشکل باید مدیریت شود. بعد از هرگونه آسیب در زانو بهتر است به پزشک مراجعه کنید. بسیاری از آسیب های زانو با فیزیوتراپی قابل درمان می باشد. فیزیوتراپی زانو می تواند در بسیاری از موارد از جراحی ها جلوگیری کند. بسته به مکانیسم آسیب که ممکن است ضربه، افزایش سن و یا بیماری های مفصلی باشد، نوع درمان فيزيوتراپي زانو متفاوت است. بازگشت بیمار به مرحله ای که قادر باشد، فعالیت‌های روزمره و عادی خود را بدون هیچ گونه کمکی پیش ببرد که از جمله تاثیر فیزیوتراپی بر زانو به حساب می آید، هدف فیزیوتراپی محسوب می‌شود. اگر فرد زانو درد نداشته باشد، می تواند بسیاری از فعالیت های روزمره را به آسانی انجام دهد، اصولاً تکنیک های فیزیوتراپی تخصصی زانو به منظور حفظ استقامت ماهیچه ها و بهبود حرکات آن ها طراحی شده و آموزش می‌دهد که تغییر موقعیت از حالتی به حالت دیگر چگونه به شکل صحیح صورت گیرد، همچنین در صورت لزوم، روش استفاده از وسایل کمکی در هنگام راه رفتن را آموزش می‌دهد. همانطور که می دانیم زانو وزن بدن را تحمل می‌کند، به همین دلیل از دیگر نقاط بدن آسیب پذیرتر است و در حین کار و ورزش در معرض خطر قرار دارد. وزن بالا و فعالیت‌های سنگین از عواملی هستند که احتمال آسیب دیدن زانو را بیشتر می کند. به ازای از دست دادن هر یک کیلو 4 کیلو از وزن متحمل بر زانو کاسته می‌شود. برای پیشگیری از آسیب های جدی به محض احساس درد پس از تجویز پزشک می توان به کلینیک فیزیوتراپی مراجعه کرد و به انجام تمرینات پرداخت. اما در مواردی آسیب دیدگی اتفاق افتاده است. در این مرحله آسیب های وارده به بافت باید ترمیم شود و نیازمند زمان است تا بهبودی در اندام‌ها مشاهده شود. در این مرحله فشار از روی بافت برداشته می شود. در ادامه قصد داریم شما را با سوال فیزیوتراپی زانو چگونه است؟ و نیز نحوه فیزیوتراپی زانو آشنا نماییم.
فیزیوتراپی و توانبخشی زانو از روش های موثر و مفید در درمان آسیب های زانو می باشد. فرقی ندارد شخص مصدوم و بیمار جوان است یا پیر و آسیب جزئی است یا خیر، در صورتی که آسیب های زانویی در عملکرد و فعالیت های روزانه فرد اختلال ایجاد کنند، باید خیلی زود اقدام به درمان کرد. در افراد جوان روند بهبودی معمولا سریع تر از افراد پیر می باشد. در صورتی که فرد در درمان سهل انگاری کند، می تواند باعث ایجاد مشکلات بیشتر و جدی تری شود. زیرا اگر آسیب های جزئی درمان نشوند به تدریج به آسیب های کلی و جدی تری تبدیل خواهند شد. فیزیوتراپی به روش های مختلف انجام می گیرد و بخشی از آن مربوط به فعالیت های ورزشی است. افرادی که دچار آسیب مینیسک و پارگی لیگامان ها، آسیب های تاندون، کشیدگی تاندون ها، شکستگی ها و دررفتگی های مفصل زانو می شوند، بعد از تشخیص پزشک باید به فیزیوتراپیست مراجعه کنند و لازم است درمان های فیزیوتراپی را انجام بدهند. این آسیب ها معمولا با دردهای مکرر و شدید، قفل شدن زانو، اسپاسم، خشکی مفصل، تورم، عدم توانایی در خم و راست کردن زانو، صدا دادن زانو و ... همراه می باشند. همچنین بیماری هایی از جمله پوکی استخوان، آرتزوز زانو، بورسیت یا تورم کیسه محافظ اطراف زانو، سندرم های پاتلوفمورال، نیز برای درمان به فیزیوتراپی نیاز دارند و در آخر افرادی که زانوی خود را جراحی کرده اند و جراحی تعویض مفصل زانو انجام داده اند، برای بدست آوردن قدرت و افزایش دامنه حرکتی و بهبود زانو و پا نیاز به انجام فیزیوتراپی دارند.
یکی از روش های درمانی رایج، کاربردی و موثر در درمان دردهای کمر، پارگی و فتق دیسک کمر، گرفتگی عضلات و اسپاسم ها، آرتروز ها و...، فیزیوتراپی و توانبخشی می باشد که در جهت جلوگیری از مشکلات مربوط به کمر، درمان و همچنین بازگشت عملکرد سابق بعد از عمل انجام می شود. این روش به دو دسته کلی تمریناتی (نرمش و ورزش های مخصوص به کمر) و متدهای خاص از جمله منوال تراپی، کرایو تراپی، تراکشن و... تقسیم می شود. کمر یکی از نواحی مهم و متصل کننده در بدن محسوب می شود و با اکثر نقاط بدن ارتباط دارد. درد و عارضه های مربوط به این ناحیه حساس می تواند بر روی دیگر نقاط بدن تاثیر گذاشته و در عملکرد آن ها نیز اختلال ایجاد کند. گاهی این درد به نواحی بالا تنه بدن از جمله بازو، گردن، شانه و ... سرایت کرده و باعث ایجاد ناراحتی در این نواحی می شود و گاهی می تواند در نواحی پایین تنه از جمله لگن، ران و ... باعث بروز درد، تورم و ... شود. این ناحیه حساس به دلایل مختلف از جمله سوانح ورزشی و تصادفات و بیماری های مزمنی از جمله آرتروزها، پوکی استخوان و...دچار عارضه ها و پارگی ها و مشکلات خفیف و شدید می شود. روش های فیزیوتراپی کمر به شکل ها و متدهای مختلفی از جمله اولتراسوند تراپی، لیزر درمانی، منوال تراپی، الکترو تراپی، شاک ویو تراپی و....صورت می گیرد. در این متدها فیزیوتراپیست به ترمیم و درمان بافت های آسیب دیده، افزایش گردش خون در بافت های آسیب دیده پرداخته و باعث بهبود نواحی آسیب دیده، کاهش و تسکین درد و تورم ها و همچنین بازگشت عملکرد سابق بعد از جراحی ها و افزایش دامنه حرکتی می شود. در نهایت این روش و تکنیک بسته (غیرتهاجمی) باعث افزایش سرعت و روند بهبود بیمار می شود. باید گفت که فیزیوتراپی کمر از درمان های مطلوب و مورد رضایت بیماران بوده و همواره مورد استفاده بسیاری از افراد قرار می گیرد.
برای درمان آسیب های کمر روش های مختلفی وجود دارد. تاثیر گذارترین روش، ایمن ترین و بهترین روش های غیر تهاجمی، روش ها و تکنیک های فیزیوتراپی می باشند. بعضی از افراد این تصور را دارند که اگر در سن پایین دچار دردهای خفیف و البته مکرر و یا علائم فتق دیسک کمر، سیاتیک و ... شوند، نیازی به درمان نبوده و فقط در صورتی که افراد سن بالا و کهن سال باشند، باید اقدام به درمان کنند. بعضی نیز بر این باورند که دردها و علائم خفیف با گذشت زمان بهبود پیدا می کنند و نیاز به انجام درمان های فیزیوتراپی نیست. باید گفت هر دو تصور و باور کاملا اشتباه است، چرا که آسیب های کوچک و علائم پنهان و خفیف در بلند مدت و به تدریج به آسیب های جدیدتری تبدیل شده و می تواند بیش از قبل سلامت و عملکرد کمر و دیگر نواحی بدن را تهدید کند. درست است که روند درمان در افراد جوان سریع تر از افراد پیر است، اما با این حال نباید در درمان عارضه های کمر تردید کرد. در صورت بروز علائمی از جمله: دردهای خفیف و مکرر، دردهای شدید و مکرر در نواحی کمر، گردن، بازو، لگن، پاها و...، اسپاسم های عضلانی، شکستگی ها، تورم و التهاب ها، عدم توانایی در خم و راست شدن و... باید به متخصص ارتوپدی مراجعه کرده و بعد از تشخیص عارضه، برای درمان به فیزیوتراپیست مراجعه شود. همچنین افرادی که جراحی های متفاوت کمر را انجام داده اند، نیز بعد از جراحی و برای تسریع در درمان، بازگشت عملکرد سابق، کاهش درد و تورم و افزایش دامنه حرکتی باید اقدام به انجام روش های فیزیوتراپی کمر کرده و به طور منظم این درمان را انجام داده و تکمیل کنند.
اگر نتوانیم با سرعت مناسب حرکت کنیم، چقدر کیفیت زندگی ما تحت تاثیر قرار می‌گیرد؟ برای حرکت با سرعت مناسب، پا عضوی مهم است. شاید در نگاه اول، پا ساده به نظر برسد اما با خواندن این مقاله متوجه می‌شویم که اهمیت پیشگیری و درمان آسیب ها و مشکلات پا تا چه حد زیاد است.
درمان و توانبخشی پا با استفاده از تمرینات فیزیوتراپی و تکنیک های درمانی آن به بهبود آسیب های پای بیمار و همچنین افزایش سرعت بهبود و دامنه حرکتی پا کمک می کند. انجام این روش درمانی برای افرادی که دچار آسیب های پا و یا عارضه های مربوط به استخوان، مفصل، رباط و... شده اند، بسیار لازم و ضروری است. بعضی ها این تفکر را دارند که اگر در جوانی دچار آسیب های جزئی و دردهای ناگهانی یا تدریجی در ناحیه پا شوند، لازم نیست به پزشک و متخصص مراجعه کنند و خود به خود بهبود می یابند. البته باید گفت در سن جوانی روند بهبود و درصد بهبود بسیار بیشتر از دوره کهن سالی است، اما این تفکر نیز غلط است و حتی در سنین جوانی نیز باید برای درمان اینگونه عارضه ها و دردها اقدام کرد. آسیب ها و عارضه هایی که باعث ایجاد اختلال در پای فرد می شوند و باید در جهت درمان آن درمان هایی از جمله فیزیوتراپی صورت بگیرد، عبارتند از: شکستگی های نواحی مختلف پا (کف پا، مچ پا، ساق، زانو و ران) در رفتگی های مفصلی کشیدگی و پارگی تاندون ها پارگی های متوسط و شدید لیگامانی کشیدگی های شدید در پا اسپاسم های شدید عضلانی قفل شدن زانو و خشکی و سفتی عضلات پا تورم و دردهای شدید در نواحی مختلف پا از کار افتادگی و فلج ناحیه ای از پا بی حسی ها و احساس سوزن سوزن شدن های مکرر بعد از انجام جراحی های پا، در جهت بازگشت عملکرد سابق پا و همچنین تسریع در روند بهبود و افزایش دامنه حرکتی پا، انجام تمرینات ورزشی و نرمشی فیزیوتراپی و استفاده از تکنیک های مختلف درمان از جمله، منوال تراپی، لیزرتراپی، الکتروتراپی، شاک ویو تراپی، اولتراسوند و... لازم و ضروری است. برای جلوگیری از بسیاری از عارضه ها و مقاومت در برابر آسیب هایی از جمله ضربه ها و فشارها، نیز می توان از روش های فیزیوتراپی، مخصوصا تمرینات نرمشی استفاده کرد.
گردن یا ستون فقرات گردن از هفت استخوان به نام مهره های گردن تشکیل شده است که این مهره ها بر روی یکدیگر قرار دارند. در فاصله بین هر استخوان یک ماده اسفنجی به نام دیسک بین مهره ای وجود دارد. استخوان های گردن شما از نخاع شما محافظت می کنند و به گردن اجازه می دهند تا به حالت طبیعی حرکت کند. گردن عضوی بسیار انعطاف پذیر است و امکان خم شدن به جلو عقب و طرفین را دارا می باشد. انجام فیزیوتراپی گردن برای درمان آسیب های گردن مانند آرتروز، بیرون زدگی دیسک و مشکلات عضلانی در ناحیه گردن، در کلینیک فیزیوتراپی روش بسیار موثری می باشد. در واقع در مواردی مثل انجام فیزیوتراپی دیسک گردن، تنها راه درمانی قبل از عمل جراحی می باشد. بیشتر برنامه های فیزیوتراپی برای درد گردن شامل استفاده از روش های درمانی برای کاهش درد و یا سفتی گردن است. این روش ها شامل استفاده از ورزش های تقویتی، تمرینات کششی گردن، منوال تراپی، الکتروتراپی، تکنیک های کاهش درد و تنش مانند اولترا سوند، مگنت تراپی، روش های درمانی گرم و سرد و در برخی موارد اصلاح وضعیت بدن می باشد. روش ها و تمرین های خاص مورد استفاده در فیزیوتراپی و همچنین مدت زمان برنامه درمانی می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. در این مطلب قصد داریم پاسخ مناسبی برای سوال فیزیوتراپی گردن چگونه انجام می شود؟ برای شما ارائه نماییم.
فیزیوتراپی از روش های توانبخشی نقاط مختلف بدن از جمله گردن بوده و شامل تکنیک ها و متدهای خاصی می باشد. فیزیوتراپی گردن شاخه ای از متدهای توانبخشی در جهت بهبود انواع آسیب ها و دردهای گردن بوده و در بسیاری از موارد، کاربرد دارد. باید گفت این روش درمانی می تواند از به وجود آمدن آسیب های گردنی جدی تر، جلوگیری کند. هنگامی که شخص دچار درد در ناحیه دست ها، کتف، شانه و همچنین قفسه سینه می شود و یا در صورت احساس و بروز علائمی از جمله فلج و ضعف عضلانی، اسپاسم ها و گرفتگی های عضلانی، سوزن سوزن شدن و بی حسی در گردن، بازو و شانه، باید به متخصص ارتوپدی مراجعه کرده و به تشخیص و درمان این عوارض و مشکلات بپردازد. ممکن است فرد دچار بیماری خاصی شده باشد و یا بر اثر ضربه و فشار، دچار مشکل و آسیب شود. پزشک بعد از تشخیص بیماری و آسیب، فرد را نزد فیزیوتراپیست می فرستد. هیچ فرقی ندارد که بیمار پیر است یا جوان، در صورتی که تشخیص داده شود، فرد نیاز به فیزیوتراپی دارد، حتی در سنین پایین نیز این درمان لازم خواهد بود. گاهی فرد دچار آسیب های خفیف و کوچک از جمله گرفتگی و اسپاسم های خفیف عضلانی می شود و پزشک برای جلوگیری از آسیب های شدیدتر، درمان های فیزیوتراپی را به او پیشنهاد می دهد. در این حالت بیمار نباید در انجام درمان ها تردید کند و باید خیلی سریع اقدام به درمان مناسب کند. در صورتی که بیمار، گردن و مهره ها گردن و دیسک گردن را جراحی کرده باشد و حتی در صورت جراحی های کتف و نواحی مرتبط به گردن، در جهت برگشتن عملکرد و توانایی های سابق و همچنین افزایش دامنه حرکتی، گردن بیمار نیاز به فیزیوتراپی دارد.
فیزیوتراپی و توانبخشی از روش های کاربردی، موثر، ایمن و غیرتهاجمی بوده و درمانی برای بسیاری از بیماری ها و عوارض مربوط به استخوان ها، مفاصل، عضلات و... ، در نواحی مختلف بدن از جمله آسیب های شانه، آسیب های کمر، آسیب های گردن، آسیب های دست و...می باشد. این روش درمانی شامل تکنیک های مختلفی می شود و می تواند با هر تکنیک و متد خاص و به شکل خاص روی نواحی مختلف بدن تاثیر گذاشته و باعث بهبود عوارض، بیماری ها و آسیب هایی از جمله شکستگی، پارگی تاندون و رباط، اسپاسم های عضلانی، در رفتگی، بازگشت توانایی عملکردی بعد از انجام جراحی ها و همچنین جلوگیری از آسیب های جدی و بازگشت دوباره عوارض و بیماری ها شود. شانه از مفاصل مهم و پرتحرک و البته حساس و آسیب پذیر بدن و دست می باشد. این ناحیه به دلیل انجام حرکات ناگهانی چرخشی، ضرب دیدگی ها و در رفتگی ها و ... دچار آسیب شده و می تواند در فعالیت های دست و گردن اختلال ایجاد کند.
فیزیوتراپی شانه مناسب اکثر افرادی است که دچار عارضه، درد و ناراحتی در شانه می باشند و مهم نیست که فرد در چه رنج سنی قرار دارد. درمان های فیزیوتراپی از سنین پایین تا سنین بالا برای افراد مختلف با مشکلات مختلف اسکلتی انجام می گیرد. فیزیوتراپی شانه مناسب کسانی است که: دچار آسیب هایی از جمله شکستگی، در رفتگی و پارگی در شانه شده باشند. دچار سفتی و خشکی عضلات و اسپاسم شده باشند. دچار عارضه هایی از جمله پوکی استخوان، آرتروز، بورسیت، تاندونیت و.... شده باشند. مبتلا به عارضه روتاتور کاف و یا شانه یخ زده، شده باشند. دچار دردهای شدید و تورم در شانه شده باشند. دچار بی حسی و گزگز در شانه شده باشند. دچار عدم توانایی در تکان دادن و چرخاندن شانه شده باشند. جراحی های دست و شانه، ترقوه انجام داده باشند و نیاز به تقویت عضلات و افزایش دامنه حرکتی شانه داشته باشند. ورزش های حرفه و سنگین و مهم انجام داده و دائما در مسابقات ورزشی مهم شرکت می کند. از جمله وزنه برداران، تنیس بازان و...
فیزیوتراپی دست عبارت است از: به کارگیری دانش درمان فیزیکی برای هر مفصل و عضله ای که در حد فاصل نوک انگشتان دست تا بازو قرار دارد. فیزیوتراپی دست یک علم است که با به کار گرفتن آن می توان قدرت و محدوده حرکتی این عضو مهم بدن را بهبود بخشید. بازو، آرنج، ساعد، مچ و در نهایت دست، بخش هایی هستند که ممکن است در حرکات فیزیوتراپی دست هدف فیزیوتراپیست باشند. کسانی برای این فیزیوتراپی مراجعه می کنند که به طور معمول یک آسیب یا یک بیماری مزمن باعث ایجاد مشکل حرکتی یا ناراحتی و درد در دست آنها شده است. اگر به هر دلیل کارآیی دست ما کم شده است، می توانیم با مراجعه به یک فیزیوتراپیست و با روش ها و حرکات فیزیوتراپی، کارکرد دست خود را تقویت کنیم و مشکل موجود را به حداقل ممکن برسانیم.
درمان و توانبخشی دست در نواحی مختلف (مچ، کف، انگشتان، ساعد و...) با استفاده از تمرینات ورزشی و نرمشی و روش ها و تکنیک های درمانی فیزیوتراپی، موجب بهبود آسیب های مربوط به دست بیمار و همچنین افزایش سرعت بهبود و دامنه حرکتی دست می شود. همچنین انجام این روش درمانی، برای افرادی که دچار آسیب های دست و یا بیماری های مرتبط با آن و استخوان ها، مفاصل، رباط ها و...شده اند، بسیار لازم و ضروری است و نباید در انجام آن کوتاهی صورت بگیرد. بعضی ها بر این باورند که اگر در سنین پایین و در جوانی دچار آسیب های کوچک و خفیف و یا دردهای ناگهانی و تدریجی در قسمت های مختلف دست شوند، نیاز به انجام درمان خاصی ندارند و خود به خود درمان شده و بهبود می یابند. درست است که در سن پایین تر و در جوانی روند درمان و بهبود سریع تر و همچنین درصد موفقیت و بهبود بسیار بیشتر از دوره پیری و سالمندی است، اما این تصور نیز اشتباه و غلط بوده و حتی در سنین پایین و در جوانی نیز باید برای درمان اینگونه دردها و بیماری ها سریعا اقدام کرد. بعد از انجام جراحی های دست، برای بازگشت عملکرد سابق دست و تسریع در روند درمان، پیشرفت در بهبود و افزایش دامنه حرکتی دست، انجام تمرینات فیزیوتراپی (ورزشی و نرمشی) و همچنین استفاده از متدها و روش های خاص و مختلف درمانی از جمله، الکتروتراپی، منوال تراپی، شاک ویو، لیزر تراپی، اولتراسوند تراپی و... بسیار مفید، لازم و ضروری می باشد. همچنین برای جلوگیری از ایجاد بیماری ها و عوارض مختلف و مقاومت در برابر آسیب هایی از جمله ضربه و فشارهایی که در اثر سوانح اتفاق می افتند، نیز از متدها و تکنیک های خاص فیزیوتراپی مخصوصا تمرینات ورزشی مناسب استفاده می شود. این تکنیک ها برای افرادی که از شرایط خاص برخوردار نیستند و شامل موارد منع فیزیوتراپی نمی شوند، مناسب می باشند.
فیزیوتراپی عضلات کف لگن شاخه‌ای از فیزیوتراپی است که بر روی ماهیچه ها، مفاصل، بافت های رابط و اعصاب لگن، پشت و باسن تاثیر می گذارد. فیزیوتراپی کف لگن می تواند به مردان و زنانی که هر کدام از موارد زیر را تجربه کرده اند کمک کند: مشکلات مثانه یبوست جداشدگی عضله راست شکمی افتادگی مثانه درد هنگام نزدیکی درد مچ پا بارداری که ایجاد درد در رحم می کند درد رحم درد در ناحیه کمر یا لگن نشت ادرار در این مقاله قصد داریم بدانیم فیزیوتراپی لگن چیست؟ فیزیوتراپی کف لگن (گاهی پیلاتس درونی نامیده می شود.) همان طور که از نامش پیدا است برای قوی کردن ماهیچه ها و عضلات کف لگن مورد استفاده قرار می گیرد. این عضلات برای کنترل ادرار یا مدفوع استفاده می شوند. همچنین از رحم، مثانه و رکتوم حمایت می کنند. این عضلات در زنان و مردان وجود دارند و به تسهیل زایمان در زنان نیز بسیار کمک می کنند. اما اگر فکر می کنید که در ابتدای راه تمرین کگل هستید، انقباض و آزاد سازی عضلات رحم می تواند برای شما کافی باشد، اما مراقب باشید، نه تنها که این نرمش برای همه مناسب نیست بلکه می‌تواند به عضلات آسیب وارد کند.
لگن یکی از نواحی حساس بدن بوده که با آسیب های جزئی و به مرور زمان دچار آسیب های جدی تر و دردهای شدید می شود. در رفتگی ها، شکستگی های استخوان های لگن، خشکی و سفتی و اسپاسم های عضلانی، کشیدگی رباط ها و تاندون ها و همچنین عارضه هایی از جمله پوکی استخوان و آرتروز می تواند باعث ایجاد آسیب های لگن، درد و ضعف در لگن شود. فیزیوتراپی لگن به بهبود اینگونه آسیب ها پرداخته و به فرد کمک می کند تا حد ممکن از اینگونه آسیب ها و یا تبدیل آسیب های جزئی به آسیب های بزرگ و شدید جلوگیری کند. این درمان برای افرادی مناسب است که: دچار شکستگی و در رفتگی لگن شده اند. (در سنین کهن سالی و جوانی) دچار سختی و سفتی و خشکی و اسپاسم های عضلانی لگن هستند. دچار ناراحتی و آسیب عصب سیاتیک شده اند. جراحی های مخصوص و مرتبط به لگن انجام داده اند. (زنان بارداری) که لگن ضعیفی دارند و یا شرایط زایمان آن ها سخت است. دچار یبوست های شدید و یا افتادگی های مثانه می باشند. در ران و مچ پا دچار درد هستند. دچار آسیب های کمر و دردهای کمر هستند. معلولینی که روی تخت و در بستر بیماری هستند. دچار بی ثباتی در مفصل لگن و یا نیمه در رفتگی می باشند. دچار عفونت و التهاب های لگنی هستند. دچار بورسیت مفصل لگن هستند.
ریه ها اعضای نهایی تنفسی انسان هستند که حجم عمده قفسه سینه را اشغال می‌کنند. هوا وارد ریه‌ها می‌شود و در آنجا در مجاورت مویرگ‌های ظریفی قرار می‌گیرد که خون در آنها جریان دارد. بدین ترتیب، دی اکسید کربن از خونِ داخل مویرگ‌ها خارج می‌شود و اکسیژنِ داخل هوا جذب خون داخل مویرگ‌ها می‌گردد. هر ریه از پنج قسمت تشکیل شده است که هر یک از آنها یک لوب نامیده می‌شوند. در فیزیوتراپی قفسه سینه که به چست فیزیو معروف است، فرد موقعیت های بدنی متفاوتی را به خود می‌گیرد به گونه‌ای که با بهره‌گیری از نیروی جاذبه زمین ترشحات مخاطی هر ریه از هر پنج لوب آن خارج شوند. به این امر، تخلیه موقعیتی ترشحات مخاطی هم گفته می‌شود. هر موقعیت بدنی طوری تعریف شده است که در آن یکی از لوب های ریه به سمت پایین قرار می‌گیرد. وقتی علاوه بر قرار گرفتن بدن فرد در یک موقعیت خاص، از ضربه‌هایی خفیف روی قفسه سینه استفاده می‌شود، نام تخلیه موقعیتی و دَق (ضربه) بیشتر برای آن کاربرد می‌یابد. علاوه بر این کار شخص مراقبت کننده، قفسه سینه بیمار را به لرزش و حرکت ظریفی وا می‌دارد. این حرکات ظریف قفسه سینه، ترشحات مخاطی را بیشتر جابه‌جا کرده و از راه‌های هوایی کوچک به راه‌های هوایی بزرگتر هدایت می‌کند؛ جایی که یک سرفه یا سینه صاف کردن می‌تواند باعث خروج کامل آن از بدن شود. فیزیوتراپی قفسه سینه پیچیده نیست. برخی از کودکان به یک بیماری ژنتیکی به نام سیستیک فیبروزیس مبتلا هستند؛ یعنی تغییراتی در ترشحات مخاطی به خصوص در ریه و غلظت آن پدید می‌آید که امکان تخلیه ترشحات ریوی به میزان مناسب را از دست می‌دهند. این کودکان به فیزیوتراپی قفسه سینه بسیار وابسته هستند و نیاز مبرم دارند. همه اقوام، دوستان و هم سن‌های فرد مبتلا به سیستیک فیبروزیس می‌توانند اصول فیزیوتراپی قفسه سینه را یاد بگیرند و برای فرد مبتلا اجرا نمایند. طبیعی است که در کلینیک فیزیوتراپی و بیمارستان‌ها فیزیوتراپیست‌های عزیز یا پرستاران گرامی این کار را انجام داده و به دیگران هم آموزش می‌دهند. فیزیوتراپی قفسه سینه در مراکز مختلفی که شامل محیط درمانی و مراقبتی و نیز منزل قابل انجام است. در بیمارستان ها معمولا محل ارائه خدمات فیزیوتراپی قفسه سینه دو بخش است. بخش بستری و بخش سرپایی. بخش بستری شامل بخش مراقبت های ویژه و بخش مراقبت های پس از جراحی می باشد که در این بخش ها فرد به علت بیهوشی یا عدم توانایی در انجام تنفس خود به خودی و اتصال دستگاه مصنوعی تنفس و یا افزایش ترشحات داخل ریه و کم شدن حجم تنفسی نیازمند خدمات فیزیوتراپی قفسه سینه می باشد. بخش سرپایی نیز شامل مراکز توانبخشی و بازآموزی تنفسی و قلبی عروقی می باشد که بیشتر افراد با هدف افزایش حجم تنفسی و یادگیری تمرینات تنفسی و همچنین بالا بردن سطح کیفیت زندگی مراجعه می کنند. مراکز درمانی مراقبتی طولانی مدت مثل آسایشگاه ها نیز نیازمند خدمات فیزیوتراپی می باشند. البته برخی افراد نیاز دارند فیزیوتراپی قفسه سینه در منزل برای آنها انجام شود و با توجه به این که مراحل آن پیچیده نیست، توجه علاقمندان را به انجام برخی مراحل آن جلب می کنیم.
اکثر بیمارانی که سابقه بیماری های شدید و جدی دارند، به فیزیوتراپی قفسه سینه نیاز داشته و باید در جهت این درمان اقدام کنند. این افراد مشکلاتی از جمله تخلیه نشدن ترشحات و مخاط چسبیده به ریه را داشته و در تنفس خود دچار اختلال های شدید می شوند. این درمان برای مشکلاتی از جمله بیماری های عصبی عضلانی نیز مورد استفاده قرار می گیرد و کسانی در ناحیه عضلانی سینه دچار ناراحتی و درد می باشند، نیز از این درمان استفاده می کنند. فیزیوتراپی قفسه سینه برای افرادی که جراحی هایی مثل جراحی رحم انجام داده اند یا دیگر جراحی های ارگان داخلی بدن را انجام داده اند، بسیار مناسب می باشد. بعد از جراحی های ستون فقرات نیز می توان از فیزیوتراپی قفسه سینه استفاده کرد. این کار به بهبود تنفس و رفع مشکلات تنفسی بعد از جراحی نیز کمک می کند. باید گفت، افراد و بیمارانی که تومورهای بدخیم و یا تومورهای ریوی دارند، تا آخر عمر باید از فیزیوتراپی قفسه سینه استفاده کنند. بیماران و افرادی که دچار عفونت ها و بیماری های شدید و مزمن از جمله بیماری های ریوی، برونشیت، آمفیزم، برونشکتازی، آسم های حاد و شدید، سیستیک فیبروزیس و همچنین بیماری های عفونی مانند پنومونی هستند، نیز می توانند برای درمان از فیزیوتراپی قفسه سینه استفاده کنند. افرادی که بیماری هایی از جمله دمل های ریوی و یا بیماری ام اس دارند، نیز می توانند از این روش درمانی بهره مند شوند و فیزیوتراپی قفسه سینه برای آن ها مناسب خواهد بود. در بیمارستان ها برای درمان تنفسی کسانی که در بخش های مراقبت های درمانی شدید هستند و تنفس آن ها دچار مشکل می باشد، نیز از فیزیوتراپی قفسه سینه استفاده می شود تا مسیر هوایی باز شده و اکسیژن به بیمار برسد. این افراد بعد از مرخص شدن از بیمارستان نیز تحت درمان های فیزیوتراپی قفسه سینه قرار خواهند گرفت.
همه ما کم و بیش درباره فیزیوتراپی برای مشکلات عضلات، استخوان‌ها و مفاصل چیزهایی شنیده‌ایم مثلا فیزیوتراپی زانو، فیزیوتراپی عضله چهارسرران، فیزیوتراپی عضلات و مفصل شانه و... اما شاید کمتر درباره فیزیوتراپی فک و صورت چیزی شنیده باشیم. در این مقاله پس از آشنایی با مهمترین عوامل درد یا فلج فک وصورت، به نقش فیزیوتراپی در بهبود آنها می‌پردازیم. دردهای عضله صورت و اختلال کارکرد مفصل گیجگاهی-فکی هر ساله در جوامع مختلف حدود بیست درصد مردم را گرفتار می‌کند. شایان ذکر است که در بسیاری از موارد، ابتلا به اختلال کارکرد مفصل گیجگاهی-فکی با سردرد همپوشانی دارد و این همپوشانی در دوران کودکی و نوجوانی بیشتر است؛ به عبارت دیگر حدود یک سوم کودکان و نوجوانان مبتلا به سردرد، همزمان دچاراختلال کارکرد مفصل گیجگاهی-فکی هستند و حدود دو سوم مبتلایان به اختلال کارکرد مفصل گیجگاهی-فکی در عین حال یکی از انواع سردرد (تنشی یا میگرن) را هم تجربه می‌کنند. این همپوشانی بین اختلال کارکرد مفصل گیجگاهی-فکی و انواع سردرد چالش‌هایی را در درمان این افراد پدید می‌آورد که با فیزیوتراپی فک و صورت در کلینیک فیزیوتراپی می‌توان بر آنها فائق آمد. فلج عصب صورت که به آن فلج بلز هم می‌گویند، با ضعف ناگهانی و به طور معمول موقتِ عضلاتِ یک طرف صورت همراه است و عضلات یک طرف صورت دچار افتادگی می‌شوند و در این سمت فرد نمی تواند چشم خود را ببندد چون عضله مسوول این کار فلج یا ضعیف شده است. اگرچه علت دقیق این بیماری معلوم نیست اما به نظر می‌رسد ملتهب شدن عصب صورت که این عضلات را عصب‌دهی می‌کند عامل ایجاد فلج بلز است.
فیزیوتراپی و توانبخشی فک و صورت در دو جهت درمانی و زیبایی کاربرد دارد. این روش درمانی به درمان عارضه های ایجاد شده در ناحیه فک، صورت و گیج گاه می پردازد. افرادی که دچار آسیب در ناحیه فک و صورت می باشند، می توانند از این روش درمانی استفاده کنند. این افراد عبارتند از: کسانی که مبتلا به عارضه هایی از جمله فلج صورت و فک می باشند: این افراد در ناحیه از صورت یا فک دچار ضعف و ناتوانی شده و نمی توانند آن را حرکت بدهند. در نتیجه برای تحریک عضلات صورت و فک و به منظور حرکت دادن این نواحی، می توانند از فیزیوتراپی فک و صورت و روش های مختلف آن استفاده کنند. کسانی که دچار سندرم های دردناک و اختلال آمیز در مفصل فک هستند: این افراد در ناحیه فک و صورت دچار درد های مبهم شده و همچنین دچار محدودیت و انحراف در ناحیه پایین فک به هنگام باز شدن آن می شوند. برای درمان این عارضه می توانند از تحریکات الکتریکی، FES، لیزر درمانی و... استفاده کنند تا موجب تسکین درد و کاهش التهابات فک و صورت شوند. کسانی که دچار جلو و عقب و بودن فک و نا فرم بودن و بدشکلی آن هستند: افرادی که برای توازن و زیبایی ظاهری در صورت و فک و همچنین برطرف کردن بد شکلی فک (جلو وعقب بودن های فک)، جراحی فک انجام داده اند، بهتر است در جهت بهبود سریع و عملکرد بهتر فک، اقدام به فیزیوتراپی فک و صورت کنند. کسانی که جراحی در ناحیه صورت و فک انجام داده اند و دچار اختلال در عملکرد صورت و فک هستند: این افراد نیز برای بازگشت عملکرد صورت و تکان دادن عضلات صورت و تقویت فک، به فیزیوتراپی فک و صورت و همچنین انجام تمرینات آن نیاز دارند. فیزیوتراپی فک و صورت برای کلیه عارضه های فک و صورت از جمله در رفتگی فک، شکستگی فک، آسیب های گیجگاهی و... استفاده شده و گزینه مناسبی برای درمان افرادی است که مبتلا به این عارضه ها هستند.